Voor het eerst in Limousin
Na vele malen in Frankrijk te zijn geweest had ik nog nauwelijks iets van deze provincie gehoord en had ik ook geen idee waar deze provincie op de kaart zou kunnen liggen. Misschien ergens in het Zuid-Oosten, of in ieder geval ergens in het Oosten van Frankrijk? M’n topografische kennis bleek toch niet zo goed te zijn als ik zelf had gedacht. De provincie Limousin ligt in Zuid-Westen van Frankrijk en om een goed beeld te geven, het ligt ten Oosten van de Auvergne en ten Noorden van Midi Pyrenees, leuk om te weten. Limousin bestaat uit drie departementen, Corrèze, Creuse en Haute Vienne met als hoofdstad de porseleinstad Limoges. Het is een stad met 140.000 inwoners tussen de beboste heuvels van het mooie Franse landschap. Limoges staat bekend om het wereldberoemde porselein van Bernardaud.
Rondleiding Bernardaud
Na een warm ontvangst van een medewerker van het CRT (regionaal VVV kantoor) op het vliegveld van Limoges brachten we een bezoek aan de porselein fabriek Bernardaud. Hier kregen we een rondleiding van een aardige Franse studente die haar huiswerk naar mijn idee goed had gedaan. Leuk om te zien hoe men daar te werk gaat en hoeveel er nog allemaal met de hand gemaakt wordt om het voorwerp mooi glad en rond te krijgen. Na veel (beschilderde) vazen, potten, borden en andere serviezen te hebben bewonderd kwamen we bij de “kunstvoorwerpen”. Hier stonden prachtige voorwerpen die gemaakt zijn door kunstenaars met blijkbaar veel fantasie en een groot inlevingsvermogen. Wat mij van dit interessante “evenement” het meest is bijgebleven zijn de vele gezichten gemaakt van porselein. Dit gemaakt door een kunstenaar die ook het gezicht van het voor ons bekende “meisje van Nulde” heeft gemaakt.
Overnachting
Na een leuke en interessante middag waren we genoodzaakt om wat eerder dan gepland naar ons hotel te gaan omdat een bezoek aan een (romaanse) Kathedraal en een daarbij behorend museum helaas niet doorging. Na een heerlijke rit door de heuvels van deze streek komen we aan in een typisch Frans dorpje, genaamd Pierre-Buffiere. Hier kwamen we langs de wegen verschillende naambordjes tegen met daarop “Village d’Etappe”. Dit is een nieuw label voor dorpjes in Frankrijk die beoordeeld worden op natuurschoon, ligging, accommodatie en uitstraling. De ligging van dit dorp is vooral voor de hotels van strategisch belang, omdat het slechts een paar kilometer van de A20 ligt. Dit is de route naar het zuiden van Frankrijk en naar de Spaanse grens, waar veel Nederlandse vakantiegangers gebruik van maken. Het hotel, genaamd “Place Adeline” waar we die nacht verbleven was eenvoudig maar toch zeker ook sfeervol. s’Avonds om 8 uur konden we gaan dineren in het restaurant waar de muren
bekleed waren met bloemetjes behang. “Typisch Frans” wist een collega op te merken. Zelf was ik er niet zo gecharmeerd van, maar dit is slechts persoonlijke smaak. Wat mij echter nog meer opviel was het personeel van dit hotel. Bij aankomst werden we geholpen door een wat oudere man, begin zeventig. De serveerster moet ook ongeveer van die leeftijd zijn geweest. Maar wat nog meer opviel was dat deze dezelfde man bij het opnemen van de bestelling in koks kleding ons wilde uitleggen wat er allemaal op het menu stond. Hieruit bleek dus dat dit hotel gerund werd door alleen het oude echtpaar. Hard werken maar met een brede glimlach, gevolgd door een grote waardering van onze kant. Na een goede nachtrust hebben we heerlijk ontbeten en vertrokken we met onze gidsen naar “Les 3 Tours de Pompadour”.
Les 3 Tours de Pompadour
Nabij het plaatsje Arnac-Pompadour bezochten we de oude paardenrenstallen van Napoleon, die nog optimaal worden gebruikt en het kasteel van Pompadour, “Chateau de la Marquise”. Het bezoek aan de paardenrenstallen was zeer indrukwekkend, alleen al om de geschiedenis en de schitterende oude bouwwerken op dit prachtige complex. Hier mochten we ook de paardenrenstallen van binnen bezichtigen, waar medewerkers van het terrein druk bezig waren met de schoonmaak. Prachtige paarden van verschillende orgine kwamen we hier tegen. Zeker voor de liefhebbers zal dit een waar paradijs zijn. Ook kunt u hier genieten van een prachtig paardenrenbaan waar nog volop gereden wordt. Na dit bezoek belanden we bij het nabijgelegen “Chateau de la Marquise” wat ook weer even indrukwekkend was. Een schitterend groot bouwwerk met vele torens en een prachtige tuin. Dit kasteel was tot voor kort nog bewoond, maar de bewoners hebben ruimte gemaakt voor de geïnteresseerden die het kasteel van binnen willen zien Op dit moment is slechts nog een klein deel van binnen te bewonderen. Hier bezichtigt u verschillende ruimtes waar vroeger werd gedineerd en ook nog wel eens een feest (gemaskerd bal) werd georganiseerd. Om 12 uur konden we heerlijk gaan lunchen in restaurant “Auberge du chateau” te Arnac-Pompadour.
Een bezoek aan Donzenac en Pans de Travassac
s’ Middags brachten we een bezoek aan het oude middeleeuwse dorp Donzenac. Een leuk oud dorpje met smalle oplopende straatjes midden in de heuvels van de provincie Limousin. Na dit bezoek kwamen we terecht in de steengroeve “Travassac”. Dit is een oude steengroeve waar dakpannen worden gemaakt van leisteen. Bijzonder is te zien wat hier allemaal is ontstaan na jaren lang graven, hakken en bewerken, dit allemaal met de hand gedaan. Meters diepe vochtige groeven waar nog ongeveer 5 mensen werkzaam zijn, maar dit is meer voor de toerist dan voor de produktie. Een erg leuke en interessante rondleidig waar we nog enige technieken hebben geleerd voor het maken van de “beroemde” leisteen dakpannen van Travassac. Voor de geïnteresseerden, 1 vierkante meter (60 tot 90 dakpannen) kost ongeveer 60 euro. Aan het eind van deze rondleiding kunt u nog “hapjes” nuttigen aan een van leisteen gemaakte tafel. Aangekomen in ons hotel “Relais du Bas Limousin”, niet ver van de snelweg A20 hebben we kunnen genieten van een heerlijke maaltijd met voor mij als hoogtepunt het voorgerecht. Dit bestond uit een kleine schaal met daarin in laagjes verwerkt; tomaten, geitenkaas en pesto…heerlijk!
